Świadczenie pielęgnacyjne
Świadczenie
pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia
lub innej pracy zarobkowej przysługuje:
1. matce albo ojcu,
2. opiekunowi faktycznemu dziecka,
3. osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu
ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy
zastępczej,
4. innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z
dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek
alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności – jeżeli
nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu
sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu
niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze
wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby
w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz
konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego
leczenia, rehabilitacji i edukacji.
Osobom innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki,
przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, w przypadku gdy spełnione są łącznie
następujące warunki:
1. rodzice osoby wymagającej opieki nie żyją, zostali
pozbawieni praw rodzicielskich, są małoletni lub legitymują się orzeczeniem o
znacznym stopniu niepełnosprawności;
2. nie ma innych osób spokrewnionych w pierwszym stopniu, są
małoletnie lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu
niepełnosprawności;
3. nie ma osób, o których mowa w wyżej wymienionym pkt 2 i 3,
lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby
wymagającej opieki powstała:
1. nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub
2. w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie
później niż do ukończenia 25. roku życia.
Świadczenie pielęgnacyjne od 1 stycznia 2019 roku przysługuje w
wysokości 1 583,00 zł miesięcznie.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługujące za niepełne miesiące
kalendarzowe wypłaca się w wysokości 1/30 świadczenia pielęgnacyjnego za każdy
dzień. Należną kwotę świadczenia zaokrągla się do 10 groszy w górę. Kwota
świadczenia pielęgnacyjnego co roku jest
waloryzowana od dnia 1 stycznia. Wysokość świadczenia uzależniona jest od płacy
minimalnej, a wskaźnikiem waloryzacji jest procentowy wzrost minimalnego
wynagrodzenia za płacę w porównaniu do kwoty z ubiegłego roku.
Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli:
1. osoba sprawująca opiekę:
• ma ustalone prawo do emerytury, renty, renty rodzinnej z
tytułu śmierci małżonka przyznanej w przypadku zbiegu prawa do renty rodzinnej
i innego świadczenia emerytalno-rentowego, renty socjalnej, zasiłku stałego,
nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przed-emerytalnego lub
świadczenia przedemerytalnego,
• ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego lub
świadczenia pielęgnacyjnego;
2. osoba wymagająca opieki:
• pozostaje w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek
legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
• została umieszczona w rodzinie zastępczej, z wyjątkiem
rodziny zastępczej spokrewnionej, rodzinnym domu dziecka albo, w związku z
koniecznością kształcenia, rewalidacji lub rehabilitacji, w placówce
zapewniającej całodobową opiekę, w tym w specjalnym ośrodku
szkolno-wychowawczym, z wyjątkiem podmiotu wykonującego działalność leczniczą,
i korzysta w niej z całodobowej opieki przez więcej niż 5 dni w tygodniu;
3. na osobę wymagającą opieki inna osoba ma ustalone prawo do
wcześniejszej emerytury;
4. członek rodziny osoby sprawującej opiekę ma ustalone prawo
do dodatku do zasiłku rodzinnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub
świadczenia pielęgnacyjnego;
5. na osobę wymagającą opieki jest ustalone prawo do dodatku
do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z
urlopu wychowawczego, prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego lub prawo do
świadczenia pielęgnacyjnego;
6. na osobę wymagającą opieki inna osoba jest uprawniona za
granicą do świadczenia na pokrycie wydatków związanych z opieką, chyba że
przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy
o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.